- nieomylny
- прил.• безошибочный• надежный• непогрешимый* * *nieomyln|y\nieomylnyi безошибочный* * *nieomylniбезоши́бочный
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
nieomylny
Смотреть что такое "nieomylny" в других словарях:
nieomylny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieomylnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który nie popełnia pomyłek, nie wprowadza w błąd; potwierdzony przez fakty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieomylna intuicja. Nieomylne przewidywania. Nieomylny człowiek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieomylny — nieomylnyni «taki, który się nigdy nie myli, który nie może się omylić; pewny» Nieomylny instynkt. Nieomylne przeczucie, przekonanie. Nie ma ludzi nieomylnych … Słownik języka polskiego
smuga — książk. Przejść, przekroczyć smugę cienia «osiągnąć wiek dojrzały, znaleźć się w drugiej połowie życia»: Ta refleksja o nieuchronnej śmierci to nieomylny sygnał, że Barańczak – tak, zdaje się, jeszcze niedawno „młody poeta” – przekroczył już… … Słownik frazeologiczny
instynkt — m IV, D. u, Ms. instynktkcie; lm M. y 1. «wrodzona zdolność dziedziczna żywych organizmów do określonych celowych działań, swoistych dla danego gatunku i ważnych dla przetrwania w środowisku zarówno osobnika, jak i całego gatunku» Instynkt… … Słownik języka polskiego
węch — m III, D. u, blm «zmysł powonienia; zdolność ludzi i zwierząt do odczuwania zapachów niektórych lotnych substancji rozproszonych w powietrzu (uwarunkowana pobudzeniem nerwów węchowych jamy nosowej przez cząsteczki tych substancji, dostające się… … Słownik języka polskiego
nieomylnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób nieomylny, nie myląc się; bezbłędnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ten stary góral nieomylnie przepowiada pogodę. Zwierzę zawsze nieomylnie wyczuje niebezpieczeństwo. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
